چین در ماه آوریل نسبت به سال گذشته افزایش ۸.۰٪ در عرضه پول M2 را تجربه کرد که از پیش‌بینی افزایش ۷.۳٪ فراتر رفت. این افزایش پس از رشد ۷.۰٪ در ماه قبل اتفاق افتاد. وام‌های جدید یوان به مبلغ ۲۸۰.۰ میلیارد یوان رسید که کمتر از پیش‌بینی ۷۰۰.۰ میلیارد یوان بود، در حالی که در دوره قبل، این رقم ۳.۶۴ تریلیون یوان بود. کاهش وام‌های جدید بانکی پس از افزایش شدید در ماه مارس صورت گرفت.

پاسخ به محرک و رشد M2

سیاستگذاران قبلاً در پاسخ به تنش‌های تجاری احتمالی با ایالات متحده، محرک‌ها را افزایش داده بودند. حتی با کاهش وام‌های جدید، برآورد می‌شود که وام‌های معوق یوان به میزان ۷.۲٪ سال به سال تا آوریل رشد کرده باشد. داده‌ها نشان می‌دهد که پول در اقتصاد، که با عرضه M2 اندازه‌گیری می‌شود، سریع‌تر از آنچه که بسیاری انتظار داشتند رشد کرده است. توسعه سریع‌تر در این رقم به طور کلی نشان‌دهنده بیشتری نقدینگی در سیستم است، که می‌تواند هم حمایت از بازارهای اعتباری باشد و هم بازتابی از ادامه حمایت مقامات پولی از فعالیت از طریق روش‌های غیرمستقیم. با این حال، حتی با این افزایش در پول گسترده‌تر، وام‌دهی واقعی توسط بانک‌ها به شدت کمتر از پیش‌بینی شده بود. به عبارت ساده، در حالی که پول بیشتری وجود دارد، بانک‌ها وام‌های کمتری نسبت به ماه قبل صادر کردند. رقم پیش‌بینی شده نسبتاً بالا بود، بنابراین بخشی از افت ممکن است فصلی باشد یا به دلیل اینکه اقساط به ماه مارس پیش کشیده شده است. با این حال، فاصله بین آنچه پیش‌بینی شده و آنچه اتفاق افتاده است به حدی زیاد است که نمی‌توان آن را به عنوان تغییرات عادی نادیده گرفت. این واقعیت که وام‌های جدید کاهش یافته در حالی که کل وام‌های معوق همچنان در حال افزایش است به ما می‌گوید که پرداخت‌ها از پرداخت‌های جدید فراتر نرفته‌ است، اما سرعت کاهش یافته است. این معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که تمایل به بدهی جدید کاهش یابد یا زمانی که وام‌دهندگان احتیاط بیشتری به خرج می‌دهند. شایان ذکر است که ارقام رسمی وام‌دهی در آوریل بسیار از رشد کلی M2 ناهمخوان است و نشان می‌دهد که کانال‌های نقدینگی دیگر—احتمالاً از طریق محرک‌های دولتی محلی یا فعالیت‌های خارج از ترازنامه—شاید بار سنگینی را به دوش کشیده باشد.

نظارت بر روندهای اعتبار و نقدینگی

ما اکنون فرصتی را می‌بینیم تا به طور نزدیک بر روی اختلاف نرخ‌های کوتاه‌مدت و ارزش نسبی بین سررسیدها تمرکز کنیم. فشارهای تأمین مالی به‌طور فوری قابل مشاهده نیست، اما این نوع محیط سیاستی به پوشش در برابر شیب‌دار شدن منحنی اعتبار تشویق می‌کند. افرادی که در گزینه‌ها با در معرض هزینه‌های تأمین مالی بانک قرار دارند ممکن است بخواهند فرضیات نوسانات را تعدیل کنند، زیرا فاصله بین نقدینگی گسترده‌تر و صدور جدید ممکن است به‌طور متفاوتی بر تأمین مالی شبانگاهی و مدت‌دار تأثیر بگذارد. راهنمایی PBoC به بهترین شکل نه از نرخ‌هایی که منتشر می‌کنند بلکه از حجم‌ها و رفتار وام‌گیرندگان خوانده می‌شود—در حال حاضر هر دو ناهماهنگ هستند. اگر نقدینگی جمع شده اما از طریق کانال‌های مستقیم اعتبار به اقتصاد واقعی وارد نشده باشد، فشار ممکن است به دولت‌های محلی منتقل شود تا سرمایه جدید را جذب کنند. این معمولاً به بخش‌های بسیار وابسته به سیاست، مانند زیرساخت یا بازپرداخت تأمین مالی مسکن، تغذیه می‌شود. اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا را کلیک کنید