آدریانا کگلر، یکی از اعضای هیئت مدیره فدرال رزرو، بیان کرده است که نرخ سیاست فعلاً به طور متوسط محدودکننده است. او بر اهمیت حفظ ثبات انتظارات تورمی در بلندمدت تأکید کرد و به خطرات افزایش تورم به دلیل تعرفه‌ها اشاره کرد. اقتصاد نشان‌دهنده‌ی تاب‌آوری بوده است و این موضوع به فدرال رزرو زمان می‌دهد تا به چالش‌های تورمی بپردازد. داده‌های رشد از سه‌ماهه اول نشان‌دهنده‌ی احتمال کند شدن رشد هستند که ممکن است تحت تأثیر ابهامات مربوط به تعرفه‌ها باشد.

تغییرات شاخص دلار آمریکا

شاخص دلار آمریکا با کاهش ۰.۲۵ درصدی به ۱۰۰.۳۹ رسید که بعد از این بیانات به وقوع پیوست. فدرال رزرو نقش مهمی در شکل‌دهی به سیاست پولی امریکا دارد و از طریق تنظیم نرخ بهره تلاش می‌کند تورم و سطح اشتغال را مدیریت کند. فدرال رزرو هشت جلسه سیاست پولی در سال برگزار می‌کند. این جلسات فرصتی را برای ارزیابی شرایط اقتصادی و تصمیم‌گیری در مورد سیاست پولی فراهم می‌کنند. تسهیل کمی (QE) شامل افزایش جریان اعتبار در زمان‌های مالی چالش‌زا است و می‌تواند به تضعیف دلار آمریکا منجر شود. از طرف دیگر، تنگی کمی (QT) این‌گونه مداخلات را کاهش می‌دهد و ممکن است به تقویت دلار بینجامد.

مشاهدات سیاست پولی

اظهارات کگلر نشان می‌دهد که سیاست همچنان نسبتاً محکم است، اما نه به صورت افراطی، و فضایی برای انعطاف‌پذیری در صورت انحراف تورم از انتظارات کنونی وجود دارد. هنگامی که او به “محدودیت متوسط” اشاره می‌کند، به محیط نرخ بهره‌ای اشاره دارد که به کنترل فشارهای قیمتی تمایل دارد بدون اینکه به طور کامل بر شتاب اقتصادی فشار وارد کند. تأکید او بر انتظارات تورمی بلندمدت پایدار نشان می‌دهد که فدرال رزرو بیشتر تمایل دارد از تغییرات ناگهانی اجتناب کند و به این ترتیب شرایط مالی را نسبتاً سفت نگه دارد تا اطمینان حاصل کند که تورم در مسیر خود باقی می‌ماند. ذکر تعرفه‌ها، یک متغیر را معرفی می‌کند که ممکن است قیمت‌ها را بالاتر ببرد، به‌ویژه در بخش‌هایی که نسبت به هزینه‌های تجاری حساس‌اند—موضوعی که می‌تواند بر مسیر نرخ‌ها تأثیر بگذارد. اینجا روشن است که عوامل سیاست خارجی—به‌خصوص اقدامات تجاری—به عنوان ریسک‌هایی در چشم‌انداز تورم به شدت مورد توجه قرار گرفته‌اند. معامله‌گرانی که به دنبال معاملات آتی نرخ‌ها یا موقعیت‌گیری در اطراف اعلامیه‌های فدرال رزرو هستند باید این فشارها را در کانون توجه خود قرار دهند زیرا نوسانات قیمت ممکن است در صورت افزایش سریع‌تر از انتظار تورم کل به دنبال داشته باشد. کاهش شاخص دلار آمریکا بعد از سخنرانی کگلر نشان‌دهنده‌ی تعدیل مجددی است، که ممکن است به دلیل تصورات مبنی بر اینکه تنگی ممکن است زودتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد متوقف شود، باشد. یک دلار ضعیف، که به این تفسیر ناشی می‌شود، می‌تواند انتظارات را در گزینه‌های ارزی و آتی‌های FX، به‌ویژه در جفت‌های دلاری، تغییر دهد. اینجا توجه به انتظارات نسبی نرخ‌ها در سایر بانک‌های مرکزی جلب می‌شود. هشت جلسه برنامه‌ریزی شده فدرال رزرو در سال اکنون وزن بیشتری دارند. هر جلسه فرصتی برای تجدیدنظر در موقعیت‌ها می‌شود که توجه به شاخص‌های کلان و تغییرات زبانی در ارتباطات رسمی را می‌طلبد. هر کسی که بر روی آتی‌ها یا گزینه‌های نرخ‌ها معامله می‌کند باید این تاریخ‌ها را در مدل‌های ریسک خود مد نظر قرار دهد—با پیش‌بینی افزایش نوسانات ضمنی در اطراف آن‌ها. تسهیل کمی و تنگی کمی همچنان نقاط مرجع برای ارزیابی نحوه استفاده فدرال رزرو از ترازنامه‌اش به منظور تأثیرگذاری بر نقدینگی هستند. در حالی که تسهیل کمی معمولاً به دلیل افزایش نقدینگی به ضعف دلار منجر می‌شود، اثر تخلیه تنگی کمی معمولاً نتیجه معکوس دارد. از آنجا که ما به خوبی وارد قلمرو تنگی شده‌ایم، احتمالاً از طریق سطوح نرخ‌ها و کاهش دارایی‌های ترازنامه، این موضوع فشار وارد می‌کند بر معاملات متصل به مدت و ابزار‌هایی که بازده واقعی را دنبال می‌کنند. اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا را کلیک کنید