بانک خلق چین (PBOC) به عنوان بانک مرکزی چین عمل می‌کند و نقطه میانی روزانه برای یوان، که به عنوان رممینی نیز شناخته می‌شود، را تعیین می‌کند. PBOC از سیستم نرخ ارز شناور مدیریت‌شده استفاده می‌کند که به یوان اجازه می‌دهد در یک باند مشخص حول یک نرخ مرجع مرکزی یا “نقطه میانی” نوسان داشته باشد، که در حال حاضر +/- 2% است. بسته قبلی برای یوان 7.2090 بود. PBOC از طریق معاملات معکوس 7 روزه 64.5 میلیارد یوان را با نرخ بهره 1.40% تزریق کرده است. امروز، معاملات معکوس به ارزش 158.6 میلیارد یوان به سررسید می‌رسد که نتیجه آن تخلیه خالص 94.1 میلیارد یوان است. این مقاله توضیح می‌دهد که چگونه مقام پولی مرکزی چین—مشخصاً از طریق عملیات‌های معکوس و تاثیر آن بر یوان—به تازگی نقدینگی کوتاه‌مدت را تنظیم کرده است. مکانیزم نقطه میانه نقطه مرجعی را فراهم می‌کند که یوان می‌تواند در یک درصد مشخص در اطراف آن حرکت کند، به کنترل حرکات نامنظم کمک می‌کند در حالی که هنوز اجازه می‌دهد تا انعطاف‌پذیری روزانه در بازار وجود داشته باشد. بانک خلق، نقطه میانه را تعیین کرد و سپس اجازه داد که بازار در یک کریدور باریک در اطراف آن معامله کند. از آنچه صبح امروز مشاهده می‌شود، عدم تعادل قابل توجهی بین مقدار تزریق مجدد و آنچه که به سررسید می‌رسد وجود دارد. در حالی که آن‌ها 64.5 میلیارد یوان از طریق معاملات معکوس 7 روزه اضافه کردند، سررسیدها بیش از 158 میلیارد یوان جمع‌آوری کردند و در نتیجه 94.1 میلیارد یوان از سیستم خارج شد. این تغییر نشان می‌دهد که قصد فوری بانک مرکزی پر کردن بازارها با نقدینگی اضافی نیست. در واقع، اگر نیاز به تأمین مالی واقعاً ضروری بود، تدابیر نقدینگی تهاجمی‌تر احتمالاً قبلاً مشاهده شده بود. این رویکرد سفت تر به نقدینگی—هرچند متعادل به نظر برسد—یک پیام دارد: در حال حاضر تمایل به مدیریت نرخ‌های محلی به سمت بالا وجود دارد، یا حداقل از افت آن‌ها جلوگیری کند. با توجه به ترکیبی از داده‌های کلان اقتصادی که اخیراً از چین به دست آمده است، منطقی است که بانک مرکزی از کاهش بزرگ فعلاً به تأخیر بیفتد. عملیات‌های معکوس ابزارهایی هستند—آن‌ها نقدینگی را از بانک‌های تجاری به منظور کنترل نقدینگی بین‌بانکی در یک دوره زمان بسیار کوتاه تأمین یا تخلیه می‌کنند. هنگامی که خالص منفی است، مانند اینجا، نشانه‌ای است که مقامات بیشتر علاقه‌مند هستند تا پتانسیل مشارکت بیش از حد را با استفاده از نقدینگی قرضی کنترل کنند، به جای تسریع در بدهی‌های کوتاه‌مدت. با توجه به بسته قبلی یوان در 7.2090، پتانسیل ثبات همراه با اندکی مداخله وجود دارد. این نشان‌دهنده حالتی است که تا حدی در برابر ترس‌های از depreciat‌tion مقاومت می‌کند، اما به اندازه کافی تهاجمی نیست (هنوز) که نشانه‌ای از تلاش هماهنگ برای تقویت ارز باشد. اگر ما به دنبال نوسانات ضمنی و وضعیت دلتا باشیم، این سناریوی تخلیه خالص ملایم می‌تواند منجر به محدوده‌های واقعی باریک‌تر برای یوان شود مگر اینکه نیروهای خارجی مداخله کنند. البته، چنین تنظیماتی در انزوا انجام نمی‌شود. زمان‌بندی در اینجا وجود دارد، که در پایان ماه که نقدینگی معمولاً به دلیل تقاضای تسویه و الزامات ذخیره بانکی تغییر می‌کند، می‌افتد. نگهداشتن برخی از تأمین نقدینگی اکنون ممکن است از دیدگاه کوتاه‌مدت منطقی باشد، به ویژه با توجه به اینکه حرکت سرمایه بین‌مرزی همچنان در شکل‌دهی انتظارات نقش ایفا می‌کند. بازار می‌تواند تخلیه خالص نقدینگی را به عنوان هم‌راستا با هدف کلی‌تر بانک در انضباط مالی تفسیر کند. اینگونه نیست که به ما گفته شود رشد اهمیتی ندارد، بلکه به این معناست که محدودیت‌ها هنوز در این مرحله از اهمیت برخوردارند—آن‌ها به نظر می‌رسد تنها تمایل دارند که به ابزارهای محرک به طور ناچیز تکیه کنند. اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا را کلیک کنید