معاون وزیر خارجه چین، هوا، بیان میکند که ایالات متحده نمیتواند سیاستهای تجاری کنونی خود را حفظ کند. چین اعتماد کامل به توانایی خود در مدیریت مسائل تجاری با ایالات متحده را ابراز میکند.
چین هیچ نوع تعارضی با دیگر کشورها را دنبال نمیکند و بر توانایی خود در برابر تنشهای تجاری تأکید مینماید. جمعیت عمومی چین خواستار جنگ تجاری نیستند، با این حال در رویکرد کشورشان اعتماد دارند.
در بحثهای با ایالات متحده، چین آماده است تا با هر چالشی روبرو شود و ادعا میکند که از آن نمیترسد. در حالی که هر دو کشور در آخر هفته در ژنو جمع میشوند، قرار است که گفتگوهای اولیه در مورد مسائل تجاری را آغاز کنند.
آنچه محتوا به طور کلی بیان میکند نسبتاً ساده است. وزیر معاون، هوا، کاملاً روشن میکند که در نظر آنها، سیاست تجاری کنونی ایالات متحده چیزی نیست که بتواند به طور نامحدود بدون عواقب ادامه یابد. پیام از پکن دوگانه است: آنها نمیخواهند تنش ایجاد کنند، اما حاضر به عقبنشینی نیستند. مردم نیز این اراده را به اشتراک میگذارند، که نشاندهنده اعتماد ملی است که نباید مورد کمتوجهی قرار گیرد، حتی اگر رویارویی مستقیم مسیر مطلوبی نباشد.
از آنچه که میفهمیم، زمانی که دولتها بهطور علنی چنین صحبت میکنند، بهویژه قبل از مذاکرات رسمی، هدفی دارند. این یک هشدار است، اما همچنین آمادهسازی است – قرار دادن کشور در موضع قدرت قبل از مذاکره. این به ما اطلاعات زیادی درباره جایی که فشار ممکن است ظاهر شود، میدهد. قابل توجه است که مذاکرات برنامهریزیشده در ژنو بهعنوان اکتشافی و نه نهایی قاببندی شدهاند. این پایان کار نیست، بلکه یک موضع ابتدایی در موضوعی است که ممکن است زمانبر باشد.
با این حال، این چه معنایی برای ما دارد؟
برای کسانی که در معرض ریسک جهتی از طریق ابزارهای حساس به اخبار تجاری قرار دارند، بهویژه هر چیزی که به ورودیهای تولیدی، صنایع یا ارزهایی که به یوان متصل هستند، مرتبط باشد، زمانبندی بیشتر از حد معمول مهم خواهد بود. واضح است که زبانی که از پکن خارج میشود به همان اندازه برای مصرف داخلی طراحی شده است که برای همتایان بینالمللی. این معمولاً مقدماتی برای دوران ملیگرایی بالاتر یا گفتوگوی کندتر است. که به این معناست که معاملات واکنشی ممکن است بیش از حد کم反응 نشان دهند. در استراتژیهای خود، ما تمایل داریم که آستانههای باریکتری برای معکوسسازی تعیین کنیم، به ویژه در جفتها یا آیندههایی که احتمالاً در هر بیانیهای بیش از حد واکنش نشان میدهند.
لی، بهطور ضمنی، همیشه تأکید کرده است که طرف آنها تا زمانی که تحریک نشود، تحریک نمیکند. ما این موضع را از درگیریهای قبلی میشناسیم؛ این بخشی از یک روایت گستردهتر است که بهطور مکرر برای توجیه تصمیمگیری کندتر یا تعرفههای تلافیجویانه که بهطور دقیق بعد از رویدادهای بینالمللی قابل مشاهده اعمال میشوند، بازسازی میشود. در عمل، این یک تأخیر در چرخههای واکنش به وجود میآورد، و به این ترتیب نوسانات کوتاهمدت ممکن است پیش از تنظیمات واقعی اقتصادی بروز یابند. برای اسپردها بین شاخصهای آسیایی و آیندههای سهام ایالات متحده، جریانهای هفته ابتدایی ممکن است نادرستی موقتی تولید کند، بهویژه در اطراف جلسات دَر بسته در ژنو.
با توجه به الگوهایی که در موضعگیریهای گذشته آنها مشاهده کردهایم، انتظار اقدامات پیرویکنندهای را داریم که تفسیر آنها به طور فوری دشوار است – این ممکن است به صورت تغییرات منظم در رویههای گمرکی یا ارزشگذاری معاملات کلیدی صادراتی ظاهر شود. معاملهگران با موقعیتهایی که به میانه هفته مرتبط است، باید برای نوسانات نامتقارن مجاز باشند، بهویژه در معرضهای مرتبط با کالا. صبر ممکن است نقاط ورود بهتری نسبت به واکنش در شروع فراهم کند.
آنچه برای ما جالب است این است که در چنین دورههایی، تغییر سیاست رسمی نیست که قراردادها را بیشتر حرکت میدهد، بلکه عدم وجود زبان همکاری مورد انتظار است. وقتی رهبران تصمیم میگیرند که لحن را کاهش ندهند، بازارها آن فضا را بهعنوان تأییدی بر اختلال تفسیر میکنند. اینجاست که نوسانات سوخت پیدا میکند.
اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا
را کلیک کنید